Bellingen, Byron bay en naar de familie. - Reisverslag uit Gold Coast, Australië van Nikki Both - WaarBenJij.nu Bellingen, Byron bay en naar de familie. - Reisverslag uit Gold Coast, Australië van Nikki Both - WaarBenJij.nu

Bellingen, Byron bay en naar de familie.

Blijf op de hoogte en volg Nikki

25 Februari 2014 | Australië, Gold Coast



Mijn vorige verslag eindigde in Bellingen, waar ik toen nog 1 nacht bleef. Die dag heb ik niet zoveel gedaan, het regende en ik moest om 3 uur vertrekken om de bus te halen. Ik heb samen Megan onze was gedaan, en we hebben Proefkonijnen gekeken, broodjes gekleurde hagelslag gegeten en onze wenkbrauwen laten waxen. Een Nederlands dagje :) Toen werd ik naar de bus gebacht en ging ik door naar Byron Bay. Ik werd opgehaald met een busje en ging naar hetzelfde hostel als waar Charlie en Judy al waren. Het hostel was heel groot, ik denk wel 40 kamers, maar heel gezellig en je kon via de tuin zo naar het strand. In mijn kamer een vrij bed gezocht, ik herkende een jurkje dat daar hing.. en toen een tas.. en MIJN flesje water.. Ja hoor, opnieuw in de kamer bij Judy en Charlie. Toen even omgekleed en spullen klaargelegd en toen naar de bar waar Charlie en Judy al waren gelopen. Was erg gezellig, we zijn nog even terug gegaan naar het hostel en daarna uit gegaan. We eindigde de avond op het strand bij een kampvuur, waar ik op een of andere manier ineens heel verdrietig werd, dus ik ben toen maar gaan slapen en de volgende dag was het ook weer over :)

De volgende dag hadden Charlie en Judy surfles dus ben ik met Lottie naar het strand gegaan, even gezond en gezwommen. Het was haar laatste dag en zij wilde nog naar de vuurtoren, dus we besloten daar langs het strand heen te lopen. Onderweg een ijsje gehaald en op de gegeven moment kwamen we er achter dat het een stuk verder was dan we dachten. Dus nadat we op een uitkijk punt even dolfijnen hadden gespot en hadden genoten van bet uitzicht zijn we terug gelopen. Daarna ben ik even gaan rusten, en heb ik Lottie niet meer gedag kunnen zeggen omdat ik in slaap was gevallen.

Aan het eind van de middag kwamen Judy en Charlie terug, en zijn we samen naar een bar gegaan waar ze 5 dollar maaltijden hadden. Ik had een super groot bord met spicy chicken en veel patat. Ons hostel had een bepaalde VIP area dus dat was heel gezellig en leuk. Er werden allemaal spellen gespeeld waarmee je prijzen kon winnen, ik heb niet gewonnen maar het was wel heel leuk :) Daarna nog even gedanst maar het niet te laat gemaskt, voordat we gingen slapen hebben we nog even gekletst en naar de sterren gekeken op het strand.

De volgende dag was mijn laatste dag in Byron Bay, Charlie en Judy wilden graag naar de vuurtoren (die ik inmiddels vervloek) dus we namen fietsen mee van het hostel en wilden naar de vuurtoren fietsen. Uiteraard niet de goede weg genomen en uiteindelijk alsnog heel ver gelopen. Het was ontzettend warm en ik heb zeker 1500 treden (en 1500 terug..) beklommen. Aangezien ik sowieso niet zoveel met vuurtorens heb daalde mijn optimisme met betrekking tot de vuurtoren met iedere trede die ik beklom. Uiteindelijk kwamen we bij het meest oostelijke punt van Australië, dat was wel gaaf en eenmaal bij de vuurtoren even rond gekeken en toen weer terug.. Charlie had zijn fiets helemaal mee omhoog gesleept dus hij kon met de fiets terug. Inmiddels was mijn water op en deden mijn kuiten pijn dus de hele weg terug heb ik geen woord tegen Judy gezegd. Toen we bij het strand kwamen en we af konden koelen en wat konden drinken was alles gelukkig weer goed. Na onze zwempauze zijn we terug naar het hostel gefietst. Judy en ik zijn toen nog even gaan winkelen in Byron Bay, wat nog erg gezellig was. Daarna moest ik mijn spullen pakken want ik moest weer gaan. Toen kwamen ineens de zenuwen, waar ik de afgelopen dagen nog geen tijd voor had gehad. Gedag gezegd en naar de bus gegaan. De bus een uur en 40 minuten te laat, dus ik heb ruim 2 uur gewacht. Ik kwam nog wat vrienden uit Sydney en Port Macquarie tegen, dus dat was wel leuk. Eenmaal in Surfers Paradise werd ik opgehaald door Lizy, Darek lag in de auto te slapen. We zijn naar huis gereden en Lizy liet me het huis zien. Het huis is niet heel groot, en niet bepaald mijn smaak maar ik heb niks te klagen. Ik heb een ruime kamer met een 2-persoonsbed, 2 nachtkastjes, een ingebouwde kast met spiegeldeuren een een groot raam. Naast mijn kamer heb ik mijn eigen wc en mijn badkamer zit verderop in de gang. Ik was moe dus ben toen meteen gaan slapen.

De volgende dag vroeg opgestaan want Lizy ging sporten. Darek ging naar de creche in de sportschool en het plan was dat ik bij hem zou kijken, maar ik mocht niet naar binnen dus ben ik maar wat rond gaan lopen. Daarna zijn we naar de supermarkt gegaan en heeft Lizy me laten zien waar wat dingen zijn. In de middag zijn we naar het park gegaan. Darek is op zich heel blij en vrolijk maar hij is echt zo (wat mij betreft té) aanhankelijk bij zijn moeder. Als ze ook maar seconde uit zijn gezichtsveld verdwijnt begint hij al ontzettend te huilen. Ik moet toegeven dat dit me na 2 dagen lichtelijk begon te frustreren. Bij het eten geeft ze hem ook echt 10 verschillende dingen om te kijken wat hij wilt en als hij in bed 5 seconden huilt staat ze naast hem. Niet helemaal hoe ik dingen gewend ben, maar oke, ik pas me aan.

2e dag ben ik mee gegaan naar de peuter zing/voorleesochtend in de bibliotheek, wat leuk was. Daarna ging ik mee naar zijn zwemles en dat was echt onwijs schattig, ik heb geen idee meer wat we in de middag hebben gedaan.

Na deze 2 dagen, met alle nieuwe dingen, veranderingen en af en toe wat frustraties was ik nodig aan mijn weekend toe. Zaterdag ben ik er alleen op uit getrokken, eerst ben ik naar een heel leuk winkelcentrum hier in de buurt gefietst, en ben daar goed geslaagd om mijn gigantische kledjngkast iets voller te krijgen. Daarna ben ik naar een reservaat hier vlak bij gefietst, wat echt super gaaf was. Er waren honderden kangaroos, en je kon echt dichtbij komen. In het begin was ik wel even bang toen er 200 kangaroos op 20 meter afstand me aan stonden te staren, terwijl er verder niemand in de buurt was en ik eigenlijk geen idee had hoe gevaarlijk ze waren. Maar al snel kwam ik er achter dat ze best bang zijn en snel weg hupsen als je te dichtbij komt. Toch kon ik wel tot zo'n 3/4 meter in de buurt komen. Ik besloot de koala route te volgen, het zou 35 minuten lopen zijn dus dat leek me met de fiets prima te doen. onderweg zag ik al snel een koala heel laag in een boom, dus die was zo dichtbij dat ik hem aan kon raken als ik dat had gewild (leek me niet zo'n goed plan) maar dat was super gaaf. Het leek me mij heel logisch (maar misschien is dat wat we alleen in Nederland doen) dat het pad ergens zou eindigen ergens waar het begon, of in ieder geval ergens aan een andere weg zodat je naar de uitgang kon. Maar het pad stopte in de middle of nowhere.. Inmiddels begon het te schemeren, en was de lucht donker bewolkd, mijn water was op en ik zat onder de muggenbulten, bovendien was ik overtuigd dat de plek waar ik was gestrand iets als een sterfbed of een begraafplaats voor kangoeroes moest zijn. Dus ik besloot maar snel terug te fietsen, en onderweg niet meer te stoppen om foto's van kangoeroes te maken. Al met al was het erg avontuurlijk en erg leuk.

Zondag had ik afgesproken met Judy en Charlie in Surfers Paradise. Het weer was niet zo lekker, het waaide heel hard, dus we zijn niet naar het strand gegaan. We hebben een hele leuke dag gehad, hebben beach volleybal gekeken, zijn de skytower opgegaan en hebben daar lang rond gehangen, hebben ijsjes gegeten en aan het meer gehangen :) Het was een gezellige dag.

De afgelopen 2 dagen waren eigenlijk zoals de eerste 2, ik doe de dingen die Lizy en Darek doen (boodschappen, naar het park, buitenspelen etc.) Gelukkig begint hij niet elke keer te huilen als hij zijn moeder even niet ziet en vindt hij het oke om even alleen met mij in de tuin of in mijn kamer (die hij heel leuk vindt) te zijn. Het gaat dus al wat beter. Verder moet ik helaas bekennen dat ik het hier tot nu toe niet naar mijn zin heb.. Ik vermaak me niet en ga mee naar dingen omdat dat van me verwacht wordt, en niet omdat ik het leuk vind. Ik mis heel erg om mensen om me heen te hebben en vrij te zijn, en merk dat ik hier eigenlijk helemaal geen zin in heb. Ik hoop dat als Lizy volgende week met school begint en Darek wat meer aan me gewend raakt het allemaal wat beter gaat :)

Eigenlijk wilde ik niet gaan omdat het zo duur is en ik al teveel geld uitgeef, maar ik heb besloten om (als er überhaupt nog geld op mijn rekening staat..) dit weekend toch met Charlie en Judy mee te gaan naar een groot festival in Brisbane. Omdat het de laatste keer is dat ik ze kan zien en ik zulke leuke momenten goed kan gebruiken.

Zo weer op tijd naar bed, en morgen rustig ochtendje omdat Lizy Darek mee meemt naar de sportschool.


  • 25 Februari 2014 - 15:57

    Merel:

    Hey lieve Nik, weer een heel leuk verhaal om te lezen. Ik check je site heel vaak haha, ik vind ook echt dat je leuk schrijft! Wat gaaaaaf die kangaroos en koala! Lijkt me heel bijzonder om te zien.

    Maar wel balen om te lezen dat je het niet naar je zin hebt nu... Ergens is het misschien ook wel verklaarbaar, de afgelopen weken waren natuurlijk heel avontuurlijk met veel nieuwe mensen etc, dit is wel heel anders. En misschien begint het nu ook een beetje binnen te komen dat je zo ver van huis bent? Ik weet het niet hoor... Ik hoop in ieder geval écht dat het na volgende week wat leuker wordt en dat je een beetje je draai kunt vinden daar. Maar ik heb alle vertrouwen dat je er het beste van gaat maken!

    Is de omgeving daar wel een beetje leuk? Zijn er dingen te doen waar je nieuwe mensen kan ontmoeten ofzo? Dat lijkt me ook wel fijn!

    Heel veel plezier op het festival! Je kan het idd goed gebruiken en je verdient het gewoon.

    xxxxxx Merel

  • 25 Februari 2014 - 19:12

    Oma Henny:

    Oh Nikki, wat heb ik weer genoten van je verslag. Er schuilt een ware journaliste in je. Zo leuk en overzichtelijk schrijven is volgens mij een gave. Ga zo door! De overgang naar het gezin kan ik mij zo voorstellen dat dat een hele verandering is en een dipje is dan ook heel gewoon, lijkt mij. Maar je bent sterk en daar komt zeker weer verandering in. Geniet van alles wat er nog gaat komen. Tot de volgende keer en heel veel liefs en een dikke knuffel van mij.

  • 25 Februari 2014 - 22:45

    Gerda:

    hoi lieverd,
    Wat een leuk verslag heb je weer geschreven. Ik vind het geweldig wat je allemaal doet en meemaakt.
    Ik hoop dat het bij je gezin straks wat beter gaat. Het is een hele omschakeling. En als die moeder ook de hele tijd erbij is kan jij het ook niet zo doen als jij wilt. Kijk wat er te doen is in de buurt en waar je mensen kunt ontmoeten. Een cursus of zo? We skypen snel weer.
    Dikke kus.
    Mama

  • 03 Maart 2014 - 12:11

    Joost:

    he nikki ,ik vind het erg leuk om te lezen over jou reis,nu komt een nieuw stuk dat misschien wat zaai lijkt maar ook hier moet je de leuke dingen van in gaan zien.Heel veel succes en ik lees graag meer over de dingen die je allemaal meemaakt.
    groetjes Joost

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nikki

Actief sinds 28 Dec. 2013
Verslag gelezen: 741
Totaal aantal bezoekers 22087

Voorgaande reizen:

15 Februari 2013 - 01 Juni 2013

Australia

Landen bezocht: